O blog dos Pondaliñ@s

Como ben sabedes, no día de onte celebramos o Día da Paz, xornada que lle dedicamos á ecoloxista africana Wangari Maathai, unha muller que destinou a súa vida a repoboar bosques en Kenia xunto ás mulleres do "Cinturón verde". Como ben di o noso lema deste ano: "Coidar a natureza é facer paz". Por este motivo, ademais de valorar o traballo destas mulleres de paz, decidimos relacionalo co noso proxecto trimestral e facer unha pequena reivindicación. Os Pondaliñ@s de 5 anos somos moi conscientes da importancia de reducir, reciclar e reutilizar materiais para evitar que estes rematen nos océanos e, como consecuencia, no estómago de moitos animais mariños, como as baleas sobre as que estamos a aprender máis. Pois ben, esta mañá coñecemos a maneira a través da que dúas organizacións fixeron visible esta problemática e denunciaron a grave situación na que viven, entre outros animais, as baleas. Deste xeito, presentáronnos dúas esculturas con forma de balea const

No día de onte visitamos unha das aulas veciñas para que os nosos compañeiros e compañeiras de 3 anos xunto á súa mestra Susana nos falasen da muller que protagoniza o mural que leva días colgado xunto á súa porta e que tanta curiosidade nos producía! Por suposto, recibíronnos moi amigablemente, e de maneira moi amable ofrecéronse a explicárnolo no corredor. Foi deste xeito como coñecemos a Wangari Maathai, unha muller africana que fixo a paz coidando a natureza. Xunto a outras mulleres de Kenia, encargouse de repoboar zonas que foran completamente taladas para transformalas de novo en grandes bosques. E por este motivo, no ano 2004 déronlle o Premio Nobel da Paz! Desta maneira, os Pondaliñ@s de 3 anos explicáronnos todo o que coñecían desta gran muller de paz e da importancia que teñen as árbores para todo o planeta! Pareceunos moi importante o labor que realizou Wangari Maathai, así que decidimos investigar máis sobre ela... Esta mañá, nada máis chegar á nosa aula, escoit

Fai tempo que aos Pondaliñ@s de 5 anos nos invitaron a formar parte da campaña "Quen dixo medo?" , un programa de sensibilización contra a violencia de xénero. Esta mañá, na nosa aula recibimos a Raquel e a Sandra, que viñeron contarnos "Quérote case sempre" , a historia de amor entre Rita e Lolo, dúas personaxes que a pesar de ser moi diferentes quérense moito e adáptanse un ao outro para vivir en harmonía. Despois duns minutos de conversa e reflexión, propuxéronnos crear aos nosos Lolos e Ritas particulares, así que nos puxemos mans á obra... Entre coloreado e coloreado pegámoslle ollos: Logo, colocámoslle as antenas: Por último, decorámolas con pompóns e pegámoslle un depresor para transformalas en monicreques: E este foi o resultado final: Gustounos moito esta experiencia e pasámolo xenial! Agora só queda conseguir o libro para a nosa biblioteca de aula e así seguir reflexionando sobre este tema tan importante. Moitas grazas

Esta mañá recibimos a visita de alguén moi especial na nosa aula... Recordades que a nosa compañeira Aroa Penedo nos contara que o seu papá foi un dos encargados de rescatar á balea varada de Valarés? Pois hoxe Luis estivo con nós para explicarnos tódolos detalles desta fazaña e responder tódalas preguntas que tiñamos preparadas, así como algunha outra que xurdiu ao longo desta asemblea tan diferente! Estas son algunhas das cousiñas que aprendemos... Vós coñecíades estes datos? A Coordinadora para o Estudo dos Mamíferos Mariños (CEMMA)  tomou mostras para descubrir por que morreu a balea, xa que aínda non se coñece a causa do seu falecemento. A balea levaba 4 ou 5 días morta no mar, e foron as mareas vivas destes días as que a trouxeron ata a area de Valarés. A balea era un macho duns 8 anos e non ten nada que ver co ballenato que atoparon en Muxía días atrás. Custoulle moitísimo tempo rescatala, estiveron traballando dende as 9 da mañá ata as 5 da madrugada. Pesaba moitísim